Roemenie en de Europese Unie

Lieve Lezers,

Direct een blog achter de vorige aan want onze plannen hier op de zorgboerderij zullen wat moeten worden aangepast. Hoewel we ons hier kunnen voelen alsof we aan de andere kant van de wereld zitten -geen internet of tv, mannen met paard-en-wagen ook Roemenie hoort bij de Europese Unie. Dat levert grote voordelen op omdat er bossen worden aangeplant, bejaardentehuizen worden ingericht en kindertehuizen leegstromen door EU-wetgeving, maar soms zit een richtlijn ook vreselijk in de weg. Zo ook voor ons vandaag: om besmetting door virusziekten op boerenbedrijven te voorkomen is sinds kort in EU-wetten vastgelegd dat de bebouwing op boerderijen tenminste 200 meter verwijderd moet zijn van woonhuizen. Waarschijnlijk een effectieve regel, maar omdat in Roemenie het land door de gemeente wordt toegekend liggen veel boerderijen hier veel dichter bij elkaar dan 200 meter. Dat geldt ook voor de zorgboerderij van Hannah die maar 150 meter van het woonhuis van haar buren verwijderd is. Voorheen geen probleem maar door de nieuwe regel is bouwen op haar land aan de kant van haar buren verboden. Helaas is dat de kant waar het geitenafdak zou komen en moeten de bouwplannen van onze mannen danig worden aangepast. Een geluk bij een ongeluk is dat in dezelfde wet is vastgelegd dat hooibergen niet langer in de schuur mogen zijn (vanwege brandgevaar) waardoor de man die Hannah vertelde dat haar geitenplan geen doorgang kan vinden, ook direct een nieuw bouwplan introduceerde, de hooiberg moet namelijk overdekt worden omdat hij anders in de winter door regen en sneeuw zou worden weggespoeld. Voor alle lieve donateurs: geen schaduw maar wel geitenvoer voor jullie geld :). En voor wie zich zorgen maakt om het geitenwelzijn deze zomer: met zeil en palen gaan we voor hun wel de beloofde schaduw creeeren. 

28-4-2016 

Goedemiddag lieve lezers,

Vandaag is de zon definitief doorgebroken en dat betekent hier dat het direct warm is en de bedrijvigheid op de boerderij door tientallen vogeltjes wordt bezongen. De dag komt rustig op gang. De meeste bewoners zijn bezig met hun taken, er wordt een geitje geboren en we drinken thee op het terras. 

koffie in de zon.

Fien bij de pasgeboren geitjes.

Marianna is groot fan van de moestuinpotjes en dan vooral van de aarde die zo leuk opzwelt als je er water overheen giet. Onafgebroken is ze al bezig met het inzaaien van rijen plantjes ofwel ‘plante de mancare’ (plantjes om op te eten).  Ontzettend bedankt iedereen, jullie hebben de dag  Marianne al helemaal gemaakt en hier in de grote moestuin hebben de planten ook echt nog wel kans van overleven. 

Tuin bij het jongenshuis waar een deel van de moestuintjes gepland worden.

Marianne plant plantje na plantje.

Moestuintjes in de Roemeense zon.

Tegenover me versieren twee anderen houten vogels die op de markt verkocht gaan worden.  Jan Willem en Marc proberen voortgang te boeken met het geitenafdak. Ze krijgen alleen zoveel hulp van bewoners dat het tempo een beetje aangepast is J. Soms moet er er gewoon even worden bekeken of de rolmaat écht uit Duitsland komt of is er een fiets waar écht nu even naar moet worden gekeken.
                

Costel helpt met timmerwerk.

Dak in de maak.

Gisterenavond hebben we een prachtige wandeling gemaakt door de landerijen achter de boerderij. Overal zijn akkertjes vol druivenstruiken want ’s winters wordt wijn  hier gedronken als water. Fien kon zich van haar beste kant laten zien en heeft drie zakken vol afval verzameld dat boeren in de struiken rondom hun land hadden laten liggen. Het inzamelen van afval leeft hier helemaal niet, evenmin als er een bewustzijn is van de milieuschade die afval kan veroorzaken. Om iets van dat bewustzijn te creëren heeft Hannah in samenwerking met de plaatselijke school een afvalproject verzorgd. Kinderen van het dorp zijn onder feestelijke begeleiding van paard-en-wagens de velden in getrokken om het afval te verzamelen en overal zijn posters opgehangen. De foto’s van de afvalophaaldag zijn opgehangen in het gemeentehuis. De bewoners van de zorgboerderij gaan geregeld de heuvel op om daar afval te prikken en wij konden dus nog net een steentje bijdragen aan dit project. 

Grote bierflessen worden op het land achtergelaten en door de mensen van de zorgboerderij opgehaald.

Toen we na onze wandeling thuiskwamen was onze afwas gedaan (surprise!) en werd er door een aantal bewoners op ons gewacht voor koffie, warme melk en chocolade, gezelliger krijg je het niet gauw. 

Gearriveerd!

Tussenstop op camping Timulazu

Lieve Allemaal,

We zijn er! Zoals ik al vertelde hebben we nog een nacht geslapen op camping Timulazu. Timulazu is een initiatief van Nederlanders om tehuisjongeren na hun achttiende perspectief te geven op werk en een woning. Omdat Roemenie vrijwel geen sociale huurwoningen kent, is het voor jongeren zonder netwerk erg moeilijk om aan een huis of werk te komen, Timulazu leert hen vaardigheden die nodig zijn voor het werken op een camping en zoekt daarna met hun samen naar huisvesting. Voor meer informatie over dit bijzondere initiatief  Goed http://timulazu.com .

Fien maakt kennis met een varkentje op Timulazu

Uitgeslapen en vol goede moed vertrokken we voor onze laatste etappe. 

In Roemenie hebben we de kaart weer nodig om de route te bepalen.

Een prachtig stuk door een Roemenië dat afwisselend aandeed als een middeleeuws landschap, een discovery documentaire en een oproep om toch vooral te doneren aan giro 555.  Er waren piepkleine kasteeltjes, beken die zich een weg vochten door de bergen naar beneden, rommelige dorpen waar de zwerfhonden op straat sliepen en schattige standjes vol handgemaakte kleden en vesten. Een hele belevenis voor ons allemaal en zeker ook voor de auto, want hoe dieper we Roemenië inreden hoe onherbergzamer en moeilijk begaanbaarder de wegen werden. 

Uiteindelijk arriveerden we dan toch, laat op de avond bij de zorgboerderij.

Daar zijn we nu. Vol enthousiasme zijn we begroet door de bewoners hier, de honden, geiten, katjes en eenden die Fien direct in haar armen kreeg. 

Aangekomen op de boerderij Noi si Voi..

Fien wordt hartelijk ontvangen door Christina.

Vandaag was een mooie eerste dag, iedereen vindt zijn draai daarin vol plezier door de bewoners omarmd. Babette en ik hebben houten vogels beschilderd die gezellig voor het raam heen en weer vliegen en morgen nog versierd kunnen worden. Ik heb met twee mannen geoefend met de computer, ze kunnen daar nu hun eigen muziek op zetten en afspelen, wat waren ze blij toen ze hun eigen nummers door de speakers hoorden zingen.

Vogeltjes maken.

 Er zijn twee geitjes geboren en helaas voor de bokken is het morgen slachtdag -in Roemenie wordt later Pasen gevierd en daarvoor worden de geiten geslacht. Marc en Jan Willem zijn begonnen aan het geitenhek waardoor de geiten heerlijk naar buiten kunnen. 

Bouwmannetje is er.

Geitenhek in de maak.

En we hebben geluk want hoewel het werk de dagen voor Pasen in Roemenie stilligt zijn de houten balken die nodig zijn voor het afdak geleverd. 

                Omdat de materiaalkosten hoger uitvallen dan eerder gedacht, vragen we iedereen die dat nog niet gedaan heeft om een kleine bijdrage over te maken op de One Percent Club: https://onepercentclub.com/nl/projects/noi-si-voi 

We zijn er bijna

Lieve allemaal,

Een korte blog vanaf mijn telefoon, we zijn in Roemenië! Nog niet op onze definitieve bestemming maar het avontuur is compleet. Roemenië is alles tussen een vuilnisbelt en een discovery documentaire in; we zijn door hele heuvellandschappen vol prachtige bebossing en pitoreske boerderijtjes maar we hebben ook de vieste tankstation toiletten van ons leven gezien. Daarbij valt je festivalervaring in het niet. Hoewel we ons hadden voorgenomen samen te reizen, viel dat plan direct in het water door een verkeerde kaartleestechniek onzerzijds. Toch een leuke reis gehad compleet met  paspoortcontrole en boodschapjes in de eerste Roememeense supermarkt (die volgens Hannah toch echt onderdeel is van een Poolse keten, helaas). We hebben gelogeerd op een prachtige camping, een initiatief van Nederlanders voor Roemeense tehuisjongeren die hier werkervaring opdoen, Timulazu bekijk het eens. Vandaag de laatste etappe, jullie horen van ons!

Foto's volgen later

Noodles langs de weg en kroonluchters bij nacht

Hoera we zijn vertrokken

We zijn onderweg! Eergisterenavond zijn we vertrokken voor een eerste 'korte' rit naar Bonn waar we op een camping bewaakt door stenen koeien hebben geslapen. Reuzegezellig met z'n vieren in de bus om daarna in een geweldige trek door te rijden tot aan de Hongaarse grens. Het was slecht weer, er was werk aan de weg en zeker het laatste stukje langs een oud bordeel en parkeerplaatsen vol vrachtwagens leken we wel aan het einde van de wereld beland. Maar wij? Wij zaten gezellig in onze bus, Fien keek een film, we luisterden muziek en kookten op ons piepkleine fornuisje ene heerlijke maaltijd. Wat een luxe om je eigen huis zo mee te hebben!
  Nu zitten we in het Hongaarse Barokk hotel, terwijl ik schrijf gaat het brandalarm maar dat lijkt niemand echt te doen opschrikken. Verder is het prachtig hier, overal verspreid treffen we beelden van verliefde paartjes, hangen er schilderijen van weemoedig kijkende meisjes bij boerderijen en kroonluchters met meer porselein dan lamp.
We zitten aan een ontbijt dat voor ons stond uitgestald in allerlei cirkelvormen, waar we nu ook de rest van ons reisgezelschap hebben ontmoet. Op naar de volgende rit!

 

       

We vertrekken

Lieve Allemaal,

De bus is in orde, we hebben een bed, prachtige stoelen (die alle kanten op kunnen draaien) en zelfs een klein keukentje. Als Fien vanavond klaar is met drumles -want de drummeester is zo leuk dat ze zo min mogelijk lessen wil missen :) gaan wij alvast. We slapen vanavond op een camping in Duitsland zodat we alvast een 'voorsprongetje' hebben. Marc, zijn schoonvader en Hannah vertrekken morgen want zij reizen waarschijnlijk vlotter omdat ze geen kind aan boord hebben. Hopelijk arriveren we morgenavond in Hongarije en krijgen jullie dan de eerste echte reisupdate.

Liefs!

Tassen te koop, moestuintjes gezocht en de laatste procenten op de onepercentclub

Lieve Allemaal,

Het is bijna zover, veertien dagen zijn we onderweg naar Roemenie! Spannend voor ons allemaal, Babette, Fien en Marc zijn al erg nieuwsgierig naar de boerderij en Jan Willem en ik kunnen ons verheugen op een weerzien met Gagesti. We hebben Hannah afgelopen week gezien en met haar hebben we de reis doorgesproken -waarschijnlijk gaan we door Duitsland, Hongarije en Oekraine. Nu mag het inpakken beginnen, moeten de laatste paspoorten worden aangevraagd en de bus worden ingepakt. Ik heb er zin in hoor, de eerste keer dat we in Roemenie waren was het -20. Het leven lag eigenlijk helemaal stil en dat was wel te begrijpen als we voor een boodschap naar buiten moesten: het was ijskoud en de grond was stijfbevroren. Nu zal het lente zijn en is het land weer ontwaakt...

                                                 Moestuinpotjes van Albert Heijn

\

De actie is inmiddels voorbij maar we willen jullie toch vragen wie er nog moestuinpotjes thuis hebben liggen. Hannah vertelde ons dat 'de jongens' die vrijwel allemaal op het platteland geboren zijn enorm veel plezier hebben in het werken met planten en vee. Ze zou het dan ook erg leuk vinden moestuinpotjes voor hen mee te nemen om die met hen op te kweken.
Heb jij nog moestuinpotjes liggen, mail dan naar: jetvdlippe@live.nl

                                                      Tassen te koop

De bewoners van de zorgboerderij maken prachtige tassen van gerycled materiaal. Ze gebruiken oude plastic tasjes en weven daarmee op het weefgetouw unieke en stevige tassen. Namens Hannah en de bewoners bieden we deze tassen graag aan jullie aan. Ze zijn beschikbaar in een kleine variant (voor tien euro) en een grote (voor 12.50) en ze kunnen worden besteld door te mailen naar jetvdlippe@live.nl of via mijn webshop https://www.etsy.com/shop/LekBelt?ref=hdr_shop_menu. Let op als je besteld via Etsy worden automatisch verzendkosten gerekend, woon je bij ons in de buurt mail dan liever dan omzeil je die extra kosten! Tassen zijn er in verschillende kleuren en met verschillende kleuren hengsel.

De grote tas








De kleine tas

                                         Laatste procenten op One Percent Club

Ontzettend bedankt voor jullie donaties zowel via de one percent club als prive, we zijn daar ontzettend blij mee! Voor de laatste reisbenodigdheden vragen we degenen die hier nog niet aan zijn toegekomen om een bijdrage over te maken via de One Percent Club, alvast bedankt.

Liefs Jet


https://onepercentclub.com/nl/projects/noi-si-voi