Gezegend Pasen allemaal,

Want terwijl jullie een (sneeuwige) koningsdag hebben mogen vieren, zijn wij voor de tweede keer dit jaar in de Paasvoorbereiding. In Roemenië valt Pasen later maar wordt die vertraging ruimschoots goedgemaakt door een uitgebreide viering. Het slachten van de bokken op alle boerderijen een paar dagen geleden, was daarvan slechts een kleine voorbode. Inmiddels hebben de jongeren eieren rood geverfd, worden er overal in het dorp gehaktbroden gebakken en zijn de graven van overleden familieleden nog eens extra opgetuigd. 

Traditioneel paasbrood en rode eieren.

Wij hebben vandaag extra boodschappen gedaan (want de winkels zijn de komende drie dagen gesloten) en Babette heeft het geluk gehad al een eerste paas-visite af te leggen in het dorp. Ze heeft alvast geproefd van de paascake en gekookte eieren. Vannacht (echt vannacht het begint om een uur of 1.00) gaan we naar de nachtdienst, voor morgen staan een paasontbijt, een bezoek aan het klooster en een visite bij een van de jongeren die inmiddels in een pleeggezin woont, gepland.

Om ook stille zaterdag wat eer aan te doen zijn we vandaag met bijna alle jongeren naar het volgende dorp gewandeld om wat te gaan drinken. “Kleine Costel” een allerliefste jongenman die overdag de verantwoordelijkheid draagt voor het welzijn van de varkens, ging oefenen met fietsen. Een grote uitdaging voor hem omdat hij polio heeft gehad en zijn benen daarom behoorlijk vergroeit. Op advies van een Nederlandse fysiotherapeut heeft Hannah de trappers van zijn fiets gehaald zodat hij eerst zijn evenwicht kan trainen en daar heeft hij vandaag hard aan gewerkt. De tocht naar het volgende dorp duurt een uur en dat is een behoorlijke afstand als je voor het eerst op een fiets zit.

Samen een ijsje eten na het oefenen met fietsen.

Voor de geiten is er inmiddels een tijdelijk afdak dat toch een behoorlijke tijd kan blijven staan en ook een goede hoeveelheid schaduw voorziet. Ze hebben er hard aan gewerkt en zijn daarbij geholpen door twee jongens die dol zijn op muziek en zo evengoed konden genieten van wat Jamaicaanse nummers die Marc inbracht als van het werk.

Afdak van zeil, dat mag wel en geeft ook schaduw.

Midden in de nacht zijn we met elkaar naar de Paasdienst in de kerk geweest. In het donker gingen we naar binnen en daar kwam de priester van achter uit de kerk naar voren met een kaars. Iedereen had een kaarsje meegenomen en kreeg licht van de priester, waarna de dienst buiten plaatsvond omdat de kerk te vol was. Het was de bedoeling om het kaarsje tot thuis brandend te houden, bij Marc is dat tot de volgende dag gelukt.

Petronel met zijn lichtje in de nacht.

De volgende dag hebben we een paasontbijt voorbereid voor de mensen van de boerderij. Eigenlijk was er bijna geen personeel voor die dag, dus het was fijn dat er zoveel bezoek was, zodat we iets extra's konden doen. Bouwmannetje moest een dagje vrij nemen want Pasen is hier een dag dat er niet gewerkt wordt. 

De gedekte paastafel

Daarom zijn we na een feestelijk ontbijt met elkaar naar het klooster gegaan. In het klooster wordt op Pasen een maaltijd aangeboden door de priesters. En zo zaten we voor een tweede keer met elkaar aan tafel, dit keer naar Roemeense traditie met aardappelsalade en polenta met geitenkaas, rode eieren en cake.

Vandaag kan er weer gewerkt worden. De mannen zijn begonnen aan een schutting waardoor er een beschut hoekje ontstaat waar de mensen van de boerderij lekker buiten kunnen zitten. Vanmiddag wordt de hal van het jongenshuis aangepakt en van nieuwe gipsplaten voorzien.

Voor ons tijd om de blog bij te werken. Vanmiddag maken we een wandeling zodat Costel weer kan trainen met fietsen. Met als doel een ijsje of een drankje in een naburig dorp, wordt de training vanzelf leuk. En tussendoor zoekt bouwmannetje zijn schroeven uit voor Sandu, de man die straks de hooiberg af gaat maken.

Schroeven voor Sandu.